Stampvoeten op tafel
‘Ik tel niet tot tien!’
Er is geen wolkje aan de lucht…Nynke dekt de tafel en Olifant schuift aan. Olifant is haar knuffel. Hij is maar een kleine zachte olifant. Nynke legt Olifant alle regels uit en vertelt hoe het hoort. Haar knuffel zit en kijkt.
Hoe is het eigenlijk om Olifant te zijn? Hij wordt als een ding behandeld. Als de thee omgaat, dient hij als vaatdoek. Als er een taart gedeeld moet worden, krijgt Olifant het kleinste stuk. Als Nynke geen zin meer heeft, wordt Olifant in de hoek gesmeten. Olifant is het zat, hij doet niet meer mee.
Haar knuffel doet niets meer en Nynke ergert zich kapot. Ze probeert zich in te houden. Niet boos te worden. Rustig door te gaan, manieren zijn manieren… maar als er een kopje breekt, stijgt de boosheid tot het kookpunt. Nynke’s fluitketel gaat af en Olifant wordt ruw weg gepropt. Maar hoe verstop je de boze olifant die in jou schuilt? Grijze wolken pakken zich samen, Nynke hoort stampvoeten naderen. Grote oren krullen zich om het behang. Deze slurf laat zich niet oprollen! De boze olifant in de kamer wordt steeds groter en groter. De olifant in Nynke moet eruit! Opgeblazen van woede leert Nynke haar eigen krachten kennen en haar boosheid omarmen. Ontspannen eindigt ze in haar eigen grijze doedelzak waar haar weerbarstige energie uitvloeit in nieuwe melodieën.
Hilarische én herkenbare beeldende voorstelling over boosheid in alle soorten en maten. Donderwolken, tieren en foeteren. Alle bliksems nog aan toe!
Een solovoorstelling van Nynke Gabeler die geschikt is voor kleine zalen, bibliotheken of speellokalen.
Première
Festival De Betovering in Den Haag – oktober 2024
